دل نوشته های یک مادر........

به نام خدا سلام پسر خوشگلم این ماه اسباب کشی داشتیم و خرید و فروش خونه و جابجایی کلی در گیرمون کرده بود طوری که تاریخ ها  از دستم خارج شده بود. توی این مدت خونه مامان جون و بابا جون حسابی و خوش میگذروندی و بدون من مدت ها اونجا برای خودت بازی میکردی و حسابی همکاری کردی که زودتر کارها پیش بره. تقریبا یک ماه پیش بود که شروع کردی به بر داشتن یک قدم اما راه نمیرفتی و بعد بر داشتن اولین قدم می نشستی اما روز اسباب کشی که 23/2/94 بود 6-7 قدم برداشتی  کلی ذوق زده شده بودم ، خوشحال بودم  میگفتم  پسرم  دیده من کار دارم گفته اینجوری نمیشه باید رو پای خودم بایستم خیلی قشنگ راه میری مثل آدم آهنی  به هر حال...